donderdag 15 mei 2008
biomarkt: nog enkele souveniertjes
arganolie
Daan
biowijn = wijn zonder koppijn
Danni aant filmen :)
Biomarkt
Tijdens ons laatste bezoek aan de biomarkt maakten we kennis met Annamaria. Zij verkoopt er arganolie of zoals ze het zelf graag zegt "goud in een fleske".
Al duizenden jaren wordt arganolie door berbervrouwen gebruikt om haar weldoende, cosmetische en pharmaceutische eigenschappen. Zo wordt het bijvoorbeeld gebruikt als massage-olie, als schoonheidsserum maar ook als culinair ingrediënt. Lekker bij slaatjes, pasta's of couscous!
Door arganolie te verkopen steunt Annamaria diverse vrouwencoöperatieven in Marroko. Een economisch project dat als doel heeft de sociale ontwikkeling van de vrouwen in de coöperatieven te bevorderen en toe te kijken op het behoud van de arganboom die stilaan bedreigd word. Omdat de arganboom enkel in een klein deel van zuid-west Marroko groeit is arganolie één van de meest zeldzame olieën die men produceert.
Annamaria opent binnenkort een eethuisje waar iedereen welkom is en kan kennis maken met deze unieke olie. Voor wie meer wil weten: www.amal.be
Al duizenden jaren wordt arganolie door berbervrouwen gebruikt om haar weldoende, cosmetische en pharmaceutische eigenschappen. Zo wordt het bijvoorbeeld gebruikt als massage-olie, als schoonheidsserum maar ook als culinair ingrediënt. Lekker bij slaatjes, pasta's of couscous!
Door arganolie te verkopen steunt Annamaria diverse vrouwencoöperatieven in Marroko. Een economisch project dat als doel heeft de sociale ontwikkeling van de vrouwen in de coöperatieven te bevorderen en toe te kijken op het behoud van de arganboom die stilaan bedreigd word. Omdat de arganboom enkel in een klein deel van zuid-west Marroko groeit is arganolie één van de meest zeldzame olieën die men produceert.
Annamaria opent binnenkort een eethuisje waar iedereen welkom is en kan kennis maken met deze unieke olie. Voor wie meer wil weten: www.amal.be
dinsdag 29 april 2008
Nieuwsbericht uit Het Nieuwsblad
Biowandeling op de Veemarkt
ANTWERPEN - Elke eerste zondag van de maand, dus ook komende zondag, kan u op de Veemarkt terecht voor gezonde voeding. Alle mogelijke producten met een biolabel worden er verkocht van 8 tot 17uur.
Evenement
Als u dit weekend biologisch geteelde etenswaren wil inslaan, kan dat op de Veemarkt. De biomarkt wordt slechts één keer per maand georganiseerd, dus als u fan bent van biologische producten, niet te missen. Een andere kans krijgt u op de Draakplaats. Daar vindt elke eerste vrijdag van de maand ook een biomarkt plaats. Toen het Falconplein heraangelegd was, droeg de biomarkt bij om het imago van het plein op te krikken. De gespecialiseerde markt is nu verhuisd naar de iets minder centrale Veemarkt, maar de Sint-Pauluskerk zorgt ervoor dat de gezelligheid nog altijd aanwezig is op de biomarkt waar de producten goed zijn voor mens én milieu.Zondag zal u vooral biologische groenten en fruit in de kraampjes aantreffen, maar ook mensen op zoek naar biologisch geteeld vlees vinden er hun gading. De prijs van de bioproducten ligt iets hoger dan bij andere producten, maar daar hebben biohandelaars een logische verklaring voor. Omdat er geen pesticiden, kunstmest of hormonen worden gebruikt, is het kweken van biogroenten- en fruit een veel intensiever arbeidsproces en de kans op een slechtere oogst is natuurlijk groter. Mensen die trouw bioproducten inslaan, beweren blindelings het verschil te kunnen proeven tussen een gewone komkommer en een biologische gekweekte komkommer. Als u hen niet gelooft, raden wij u aan volgende zondag op de Antwerpse biomarkt zelf de test te doen.BiomarktVeemarkt, zondag 4 mei, van 8 tot 17uur
ANTWERPEN - Elke eerste zondag van de maand, dus ook komende zondag, kan u op de Veemarkt terecht voor gezonde voeding. Alle mogelijke producten met een biolabel worden er verkocht van 8 tot 17uur.
Evenement
Als u dit weekend biologisch geteelde etenswaren wil inslaan, kan dat op de Veemarkt. De biomarkt wordt slechts één keer per maand georganiseerd, dus als u fan bent van biologische producten, niet te missen. Een andere kans krijgt u op de Draakplaats. Daar vindt elke eerste vrijdag van de maand ook een biomarkt plaats. Toen het Falconplein heraangelegd was, droeg de biomarkt bij om het imago van het plein op te krikken. De gespecialiseerde markt is nu verhuisd naar de iets minder centrale Veemarkt, maar de Sint-Pauluskerk zorgt ervoor dat de gezelligheid nog altijd aanwezig is op de biomarkt waar de producten goed zijn voor mens én milieu.Zondag zal u vooral biologische groenten en fruit in de kraampjes aantreffen, maar ook mensen op zoek naar biologisch geteeld vlees vinden er hun gading. De prijs van de bioproducten ligt iets hoger dan bij andere producten, maar daar hebben biohandelaars een logische verklaring voor. Omdat er geen pesticiden, kunstmest of hormonen worden gebruikt, is het kweken van biogroenten- en fruit een veel intensiever arbeidsproces en de kans op een slechtere oogst is natuurlijk groter. Mensen die trouw bioproducten inslaan, beweren blindelings het verschil te kunnen proeven tussen een gewone komkommer en een biologische gekweekte komkommer. Als u hen niet gelooft, raden wij u aan volgende zondag op de Antwerpse biomarkt zelf de test te doen.BiomarktVeemarkt, zondag 4 mei, van 8 tot 17uur
vrijdag 25 april 2008
donderdag 24 april 2008
Met de zomer in aantocht zal het weldra niet meer te houden zijn in de binnenstad. In plaats van onszelf te verbannen naar de koelte van gebouwen en winkels met aircondittioning, kunnen we even goed schaduwrijke en koele plekjes buitenshuis opzoeken.
De tuin van de Veemarkt is bereikbaar via de Sint-Paulusstraat. Omsloten door de Sint-Pauluskerk aan de ene kant en de ruïnes van het oude klooster aan de andere. Dit zijn nog restanten van de hevige brand in 1968. Vanuit de tuin heb je een mooi zicht op de imposante glas-in-lood-ramen van de kerk.
Een monumentale boom werpt zijn schaduw op al wie hier vertoeft: een eenzame boekenwurm met zijn pick-nick of iemand die aan de grot wat zit na te denken.
donderdag 10 april 2008
Dé Biomarkt
Elke eerste zondag van de maand verandert de rustige Veemarkt in een Biomarkt!
Wij waren benieuwd en vonden dit een geschikt onderwerp voor een reportage. We namen vorig weekend eens een kijkje.
Om 9uur 's morgens is er nog geen kat te bespeuren op het plein. Niet veel nieuws dus. De marktkramers verzekeren ons dat er rond de middag wel wat meer volk rondloopt. Rond een uur of 12 zien we inderdaad enkele gezinnen en koppeltjes hun inkopen doen op deze kleine markt. Er zijn 4 kramen: een groentenkraam, een bakker, een wijn/fruitsappenkraam en een kaaswinkel. De zon schijnt en heerst toch een gezellige, volkse sfeer.
De meeste mensen komen hier elke maand. Zo vertelt een dame ons dat ze nog enkel biologisch eet en dat ze zich veel beter in haar vel voelt. "Alle groenten en fruit zijn onbespoten en hebben een betere smaak."
Opvallend is het wijnkraam. Een koppel verkoopt hier biologische wijnen uit Italië, Frankrijk en Spanje . Biologische wijn??? De druiven zijn onbespoten en er zou een verschil zijn in het rijpingsproces. De verkoper verzekert ons: "DIT IS WIJN ZONDER HOOFDPIJN!"
Zeker uitproberen dus!
Sint Paulus & Matthauspassion
Filmen in de Sint-Pauluskerk? Geen denken aan!
Elke keer opnieuw kregen we een "nee" te horen. Het zou er verboden zijn omwille van de vele bekende schilderijen (denk: Rubens) waarop auteursrechten aan zijn verbonden.
Maar wij geven niet op...
Na contact op te nemen met de dirigent van het koor dat "Matthauspassion" begeleidt, kregen we toch de toelating. Een "echte" journalist geeft niet op!
We filmen het koor op de generale repetitieavond. Niet echt simpel, want de kerk isbehoorlijk donker. Hoewel klassiek/koor/opera niet onze favoriete muziek is, kan het schouwspel ons toch bekoren.
Er is een goede samenhang tussen solo's en 2 koren: een kinderkoor en een gemengd volwassenenkoor. De zangers blijken zich niet te storen aan onze 2 camera's, integendeel... Tijdens de pauze wordt er ons zelfs enkele keren gevraagd van welke televisiezender we zijn. Wat een teleurstelling voor hen :)
Ruienwandeling
Het is naar het schijnt een populaire attractie, maar niemand van ons wist dat je in een groene overall door de oude Antwerpse riolen kon wandelen. Dat deze wandeling je ook nog eens onder de Veemarkt brengt, sloeg alle verbeelding.
De wandeling begint in het Ruihuis, Suikerrui 21. We hoeven niet ons eigen materiaal mee te brengen. De laarzen en overalls komen in verschillende maten en we krijgen een zakje om onze eigen spullen in mee te nemen. Een manuele zaklantaarn vervolledigt het overlevingspaket voor onze tocht door het donker.
We dalen af in de kelder en de penetrante geur van afvalwater bedwelmt ons. Westappen een beetje onzeker in het voor ons té simpele vlot. Het drijvende gevaarte, ZONDER leuning of motor moet ons veilig naar een nog onbekende bestemming in het donker brengen.
De gids vertelt ons over de enorme rattenpopulaties en de door mensen doorgespoelde krokodillen die we met een beetje geluk gaan tegenkomen. We kunnen haast niet wachten...
De Ruienwandeling
elke dag (behalve dinsdag en woensdag) van 10h tot 17h30
tickets €2.50 pp. (€2.00 60+, -19j)
woensdag 2 april 2008
Door de buik van Antwerpen
De Veemarkt kon ons tot nu toe weinig imponeren. Met enkel een prachtige kerk zoals die van Sint-Paulus kan een plein onmogelijk de toeristische gidsen halen.
Maar het grote toeristische geheim van ons plein ligt onder de grond. Al van tijdens de middeleeuwen liepen er rivieren door de stad. Ze werden gebruikt voor het afvoeren van regenwater, personenvervoer en voor het bevoorraden van winkels. Door geurhinder en uit angst voor ziektes werden deze rivieren, of ruien, later overbrucht.
De dagen dat er in de buik van Antwerpen bootjes af en aan voeren zijn geteld. Het ruiencomplex wordt nu nog uitsluitend gebruikt voor het afvoeren van regenwater.
Maar het grote toeristische geheim van ons plein ligt onder de grond. Al van tijdens de middeleeuwen liepen er rivieren door de stad. Ze werden gebruikt voor het afvoeren van regenwater, personenvervoer en voor het bevoorraden van winkels. Door geurhinder en uit angst voor ziektes werden deze rivieren, of ruien, later overbrucht.
De dagen dat er in de buik van Antwerpen bootjes af en aan voeren zijn geteld. Het ruiencomplex wordt nu nog uitsluitend gebruikt voor het afvoeren van regenwater.
vrijdag 28 maart 2008
Impressie veemarkt
In het tweede jaar journalistiek krijgen we de opdracht om een radio- en tv -reportage te maken over een plein in Antwerpen. U raadt het al, wij kregen de Veemarkt.
Toegegeven, bij mijn eerste bezoek aan de Veemarkt was ik een beetje teleurgesteld. Van het historisch centrum schiet er niet veel meer over. "Hoe maken we hier in godsnaam een reportage over??!"
Hoe langer ik daar stond, hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik ergens in een woonwijk zat, in een dorpje ver buiten t' stad.
In de jaren zeventig heeft hier een grote sanering plaats gevonden, die het uitzicht van de buurt grondig veranderd heeft. Veel huizen werden afgebroken en begin jaren tachtig kwam er aan de zuidzijde van de Veemarkt een sociaal woningbouwcomplex. Enkel de Sint-Pauluskerk staat nog overeind.
Het is koud, maar de zon schijnt. De Veemarkt ligt er maar verlaten bij. Geen enkel teken van leven. Enkel de Sint-Pauluskerk, die mooi staat te pronken in de zon. Ik wil er een kijkje gaan nemen, op zoek naar iets of iemand met wat informatie of een interessant verhaal. Helaas is de kerk nog niet toegankelijk voor het publiek.
Weer krijg ik dit gevoel: leeg, levenloos. Wonen er zelfs wel mensen in die sociale woningen?
Toch krijg ik weer hoop wanneer ik "Le petit zinc" spot. Een restaurant met twee Michelinsterren... op de Veemarkt! Hier zit misschien een verhaal in? Maar wanneer ik dichterbij kom wordt al snel duidelijk dat het restaurant voorgoed zijn deuren heeft gesloten.
Een man komt voorbij gestapt. Misschien een buurtbewoner? Even vragen... Hij woont hier niet in de buurt, hij komt hier enkel om zijn hond uit te laten.
De blauwe en groene vlakken op het basketplein zijn de enige elementen die een beetje kleur geven aan deze grauwe omgeving.
Een koppeltje komt aangeslenterd. Ze zetten zich op één van de bankjes rond het basketbalplein. Dan steken ze het plein over...liever in 't zonneke. Ze blijven echter niet lang zitten, de zon kan deze buurt niet verwarmen.
Hoe zou het hier zijn in de zomer? Er staan enkele boompjes. Het schijnt dat veel jongeren hier komen om te basketten, of mensen die gewoon even willen vluchten van de drukte van het toeristische centrum hier in de buurt. Hopen dat het snel beter weer wordt. Misschien dat het hier dan toch nog gezellig kan worden?
Toegegeven, bij mijn eerste bezoek aan de Veemarkt was ik een beetje teleurgesteld. Van het historisch centrum schiet er niet veel meer over. "Hoe maken we hier in godsnaam een reportage over??!"
Hoe langer ik daar stond, hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik ergens in een woonwijk zat, in een dorpje ver buiten t' stad.
In de jaren zeventig heeft hier een grote sanering plaats gevonden, die het uitzicht van de buurt grondig veranderd heeft. Veel huizen werden afgebroken en begin jaren tachtig kwam er aan de zuidzijde van de Veemarkt een sociaal woningbouwcomplex. Enkel de Sint-Pauluskerk staat nog overeind.
Het is koud, maar de zon schijnt. De Veemarkt ligt er maar verlaten bij. Geen enkel teken van leven. Enkel de Sint-Pauluskerk, die mooi staat te pronken in de zon. Ik wil er een kijkje gaan nemen, op zoek naar iets of iemand met wat informatie of een interessant verhaal. Helaas is de kerk nog niet toegankelijk voor het publiek.
Weer krijg ik dit gevoel: leeg, levenloos. Wonen er zelfs wel mensen in die sociale woningen?
Toch krijg ik weer hoop wanneer ik "Le petit zinc" spot. Een restaurant met twee Michelinsterren... op de Veemarkt! Hier zit misschien een verhaal in? Maar wanneer ik dichterbij kom wordt al snel duidelijk dat het restaurant voorgoed zijn deuren heeft gesloten.
Een man komt voorbij gestapt. Misschien een buurtbewoner? Even vragen... Hij woont hier niet in de buurt, hij komt hier enkel om zijn hond uit te laten.
De blauwe en groene vlakken op het basketplein zijn de enige elementen die een beetje kleur geven aan deze grauwe omgeving.
Een koppeltje komt aangeslenterd. Ze zetten zich op één van de bankjes rond het basketbalplein. Dan steken ze het plein over...liever in 't zonneke. Ze blijven echter niet lang zitten, de zon kan deze buurt niet verwarmen.
Hoe zou het hier zijn in de zomer? Er staan enkele boompjes. Het schijnt dat veel jongeren hier komen om te basketten, of mensen die gewoon even willen vluchten van de drukte van het toeristische centrum hier in de buurt. Hopen dat het snel beter weer wordt. Misschien dat het hier dan toch nog gezellig kan worden?
dinsdag 11 maart 2008
Mie Katoen part 2
Maandagavond. Niet meteen de meest voordehandliggende dag om op restaurant te gaan, maar een goed restaurant toont op alle dagen van de week wat het in huis heeft.
Het duurt even voor we de doorgang naar het, van op de straat niet zichtbare restaurant hebben gevonden. Onze eerste stap in Mie Katoen is er al meteen een van culinair formaat. Een uitgebreide maar nog onaangeroerde saladbar bevindt zich recht tegenover de ingang. We lopen voorbij het buffet de zaal binnen, goed wetende dat we ons weldra te goed mogen doen aan al dat lekkers.
Het is niet verrassend dat er buiten ons nog 2 andere tafels bezet zijn. Het voelt een beetje leeg aan, maar de gezellige sfeer die de ruimte uitstraalt maakt veel goed. Bijna alle wanden inclusief de zware houten steunbalken van het dak zijn ingericht als boekenkast. Het heeft iets weg van de bibliotheek uit een sprookjeskasteel en ik kan niet ontkennen dat het een enorme huiselijke gezelligheid uitademt. Dat Mie Katoen een gezellig restaurant moest worden blijkt ook uit de decoratie. De muren zijn vuurrood en de zachte gloed van kaarslicht omringd ons. Zingende vogels zorgen voor de muzikale noot en in een hoek ligt een haardvuur zachtjes te knetteren.
Een opgewekte vrouw brengt ons de kaart. We kunnen kiezen uit een tiental soorten fondue- en steengrillmenu's. Ik neem de Japanse fondue (€20.25) en mijn partner de fonduemix (€17.50). We bestellen ook nog een halve liter Chardonnay (€8.00). De serveerster zet ons fonduestel aan en stelt ons voor om al naar de saladbar te gaan terwijl de olie opwarmt.
Ik schep van alles een beetje op. Paëlla, seldersalade, aardappelsalade, goulash, verschillende soorten sla, ... Al snel blijkt mijn bord te klein. Ik kijk naar dat van mijn partner. En zie dat zij enkele weldoordachte keuzes heeft gemaakt.
Zwijgend nemen we enkele hapjes van de salades. Mijn smaakpapillen worden gebombardeerd met de uiteenlopende smaken van de gerechtjes. Er is kwistig omgesprongen met kruiden. Koreander, curcuma en héél veel look. Door de korte stilte valt de ingebouwde wekker van het fonduestel op. Die, net luid genoeg op te horen, op een enerverend tempo staat te tikken. Op onze tafel staat een tijdbom, die net zoals ik staat te wachten op hapklare stukken ongebakken vlees.
Even later brengt de serveerster het vlees. Tussen enkele bladeren groene kool vinden we een mix van kip, kalkoen, varken, zalm, scampi's, calamares, miniloempia's, rund, lam, worstjes en gehaktballen. Twee kommetjes, een met tempuradeeg en een ander met gembersaus vervolledigen onze bestelling.
Voorzichtig rijg ik een scampi aan mijn fonduevork. Mijn partner heeft het wat moeilijker met "haar deel" van de maaltijd te vinden. Dat onze 2 fondues gemengd op de schaal liggen sluit nauw aan bij het cook-it-yourself-thema van fondue. Dat ongebakken kip en vlees slechts op hetzelfde bord liggen vind ik wat minder. Is dat niet iets waar moeders altijd op hameren, dat je rauwe kip apart houdt in de keuken?
Het sissende geluid van de olie doet de gedachte aan salmonella snel verdwijnen. Gedurende een gans uur checken we als uitgehongerde beren onze bakkende hapklare brokjes en nippen we van de verdomd lekkere wijn.
Plots valt het op dat ik deze avond nog maar een personeelslid heb gezien. De vrouw loopt nog altijd vrolijk tussen de tafels en verdwijnt om de paar minuten voor langere tijd in de keuken. Om dan weer buiten te komen met een schaal gesneden vlees. Het zou best kunnen dat Mie Katoen enkel op zaalpersoneel draait. Een kok in dienst nemen om enkel vlees te snijden zou absurd zijn en voor de salades hoef je ook geen keukenprinses te zijn. Met dit in het achterhoofd vind ik een mix van ongebakken stukken vlees die flirt met de psychologische kaap van 20 euro best veel.
fondue-steengril Mie Katoen
Kleine Kraaiwijk 10
2000 Antwerpen
Het duurt even voor we de doorgang naar het, van op de straat niet zichtbare restaurant hebben gevonden. Onze eerste stap in Mie Katoen is er al meteen een van culinair formaat. Een uitgebreide maar nog onaangeroerde saladbar bevindt zich recht tegenover de ingang. We lopen voorbij het buffet de zaal binnen, goed wetende dat we ons weldra te goed mogen doen aan al dat lekkers.
Het is niet verrassend dat er buiten ons nog 2 andere tafels bezet zijn. Het voelt een beetje leeg aan, maar de gezellige sfeer die de ruimte uitstraalt maakt veel goed. Bijna alle wanden inclusief de zware houten steunbalken van het dak zijn ingericht als boekenkast. Het heeft iets weg van de bibliotheek uit een sprookjeskasteel en ik kan niet ontkennen dat het een enorme huiselijke gezelligheid uitademt. Dat Mie Katoen een gezellig restaurant moest worden blijkt ook uit de decoratie. De muren zijn vuurrood en de zachte gloed van kaarslicht omringd ons. Zingende vogels zorgen voor de muzikale noot en in een hoek ligt een haardvuur zachtjes te knetteren.
Een opgewekte vrouw brengt ons de kaart. We kunnen kiezen uit een tiental soorten fondue- en steengrillmenu's. Ik neem de Japanse fondue (€20.25) en mijn partner de fonduemix (€17.50). We bestellen ook nog een halve liter Chardonnay (€8.00). De serveerster zet ons fonduestel aan en stelt ons voor om al naar de saladbar te gaan terwijl de olie opwarmt.
Ik schep van alles een beetje op. Paëlla, seldersalade, aardappelsalade, goulash, verschillende soorten sla, ... Al snel blijkt mijn bord te klein. Ik kijk naar dat van mijn partner. En zie dat zij enkele weldoordachte keuzes heeft gemaakt.
Zwijgend nemen we enkele hapjes van de salades. Mijn smaakpapillen worden gebombardeerd met de uiteenlopende smaken van de gerechtjes. Er is kwistig omgesprongen met kruiden. Koreander, curcuma en héél veel look. Door de korte stilte valt de ingebouwde wekker van het fonduestel op. Die, net luid genoeg op te horen, op een enerverend tempo staat te tikken. Op onze tafel staat een tijdbom, die net zoals ik staat te wachten op hapklare stukken ongebakken vlees.
Even later brengt de serveerster het vlees. Tussen enkele bladeren groene kool vinden we een mix van kip, kalkoen, varken, zalm, scampi's, calamares, miniloempia's, rund, lam, worstjes en gehaktballen. Twee kommetjes, een met tempuradeeg en een ander met gembersaus vervolledigen onze bestelling.
Voorzichtig rijg ik een scampi aan mijn fonduevork. Mijn partner heeft het wat moeilijker met "haar deel" van de maaltijd te vinden. Dat onze 2 fondues gemengd op de schaal liggen sluit nauw aan bij het cook-it-yourself-thema van fondue. Dat ongebakken kip en vlees slechts op hetzelfde bord liggen vind ik wat minder. Is dat niet iets waar moeders altijd op hameren, dat je rauwe kip apart houdt in de keuken?
Het sissende geluid van de olie doet de gedachte aan salmonella snel verdwijnen. Gedurende een gans uur checken we als uitgehongerde beren onze bakkende hapklare brokjes en nippen we van de verdomd lekkere wijn.
Plots valt het op dat ik deze avond nog maar een personeelslid heb gezien. De vrouw loopt nog altijd vrolijk tussen de tafels en verdwijnt om de paar minuten voor langere tijd in de keuken. Om dan weer buiten te komen met een schaal gesneden vlees. Het zou best kunnen dat Mie Katoen enkel op zaalpersoneel draait. Een kok in dienst nemen om enkel vlees te snijden zou absurd zijn en voor de salades hoef je ook geen keukenprinses te zijn. Met dit in het achterhoofd vind ik een mix van ongebakken stukken vlees die flirt met de psychologische kaap van 20 euro best veel.
fondue-steengril Mie Katoen
Kleine Kraaiwijk 10
2000 Antwerpen
zondag 9 maart 2008
Mie Katoen part 1
Zoals eerder gezegd waren/zijn er op de Veemarkt 2 restaurants. Jammer genoeg is sterrenrestaurant Le petit Inc failliet verklaard, want we zagen het wel zitten daar eens te gaan eten, onze portefeuille waarschijnlijk niet ,maar soit, boeien.
Nu hebben we in de buurt van de Veemarkt een ander tof restaurantje gespot: Mie Katoen.
In dit restaurant wordt er voornamelijk" fusion fondue" gegeten. De prijzen zijn nog acceptabel en de kaart ziet er niet slecht uit, dus zullen we het er morgenavond eens op wagen! We zijn benieuwd. Vervolg volgt.
In dit restaurant wordt er voornamelijk" fusion fondue" gegeten. De prijzen zijn nog acceptabel en de kaart ziet er niet slecht uit, dus zullen we het er morgenavond eens op wagen! We zijn benieuwd. Vervolg volgt.
dinsdag 4 maart 2008
Matthäuspassion J.S. Bach
Op dinsdag 18 en woensdag 19 maart vindt in de St-Pauluskerk het jaarlijkse concert van de Koninklijke Chorale Cæcilia plaats. Deze vereniging zal de Mattheuspassie voor twee koren brengen inclusief kinderkoor, solisten en orkest.
De Mattheuspassie werd voor het eerst opgevoerd in 1729. Het stuk vertelt het lijdens- en sterfverhaal van Jezus volgens het Evangelie door Mattheus. De verschillende personages uit het evangelie worden vertolkt door een vijftal solisten. Zo heb je Jezus, Judas, hogepriesters, ...
Voor de liefhebbers van de St-Pauluskerk kon het gezelschap geen betere (lees: mooiere) locatie vinden dan "hun" kerk.
info&tickets
Wie geen tickets meer kon bemachtigen maar dit spektakel niet wil missen, moet zeker onze blog in het oog houden ...
De Mattheuspassie werd voor het eerst opgevoerd in 1729. Het stuk vertelt het lijdens- en sterfverhaal van Jezus volgens het Evangelie door Mattheus. De verschillende personages uit het evangelie worden vertolkt door een vijftal solisten. Zo heb je Jezus, Judas, hogepriesters, ...
Voor de liefhebbers van de St-Pauluskerk kon het gezelschap geen betere (lees: mooiere) locatie vinden dan "hun" kerk.
info&tickets
Wie geen tickets meer kon bemachtigen maar dit spektakel niet wil missen, moet zeker onze blog in het oog houden ...
maandag 3 maart 2008
Impressie Veemarkt
Het is vrijdagmiddag wanneer ik voor het eerst een kijkje neem op de Veemarkt. Mijn eerste indruk is: hier valt niet veel te beleven. Ik zet me op een bankje op het vrij nieuw ogende basketbalveld en geef mijn ogen de kost. Veel mensen lopen hier niet rond. Geen zelfs… Enkele auto’s en bestelwagens verdwijnen in een grote garagepoort. Een ondergrondse parking dus. Slim gezien want veel parkeergelegenheid is er hier niet.
Op het plein staat een groot, kleurrijk reclamebord van de stad Antwerpen. Men beschrijft een beetje geschiedenis, dit is echter beknopte informatie. Het bord geeft het kille, doodse plein een kleurrijke toets.
Er is een grote diversiteit in de gebouwen rondom het plein: nieuwe sociale woningen aan de ene kant van het basketbalveld, oudere, zelfs middeleeuwse gebouwen aan de andere kant. Eén gebouw blijkt een beschermd monument te zijn, waarin nu een dokterspraktijk is gevestigd.
Na research te hebben gedaan, weten we ook dat er ondergrondse gangen onder de Veemarkt liggen. Deze lopen vanaf de Jezusstraat tot hier. Grote, houten kelderluiken aan het voeteinde van enkele huizen doen mijn fantasie over deze middeleeuwse ondergrondse gangen op hol slaan. Er zou ook iemand zijn vermoord in één van de huizen…
Er zijn twee restaurants gevestigd op de Veemarkt. Tenminste het waren er twee. Vorige maand sloot het sterrenrestaurant “Les Petits Incs” (zie eerder bericht)zijn deuren wegens faillissement. Men zoekt blijkbaar naar nieuwe eigenaars: “Over te nemen”. Ik probeer een glimp op te vangen van het voormalig klasserestaurant en kijk door het venster. In de keuken staan nog potten en pannen in de gootsteen. Het etablissement lijkt verlaten. Het andere restaurant (eerder een café/taverne) is klein, maar oogt gezellig. Blijkbaar kan men in de zomer buiten zitten op het terras. Op de kaart staan weinig gerechten. De blikvanger zijn de gebakken niertjes :)
Het meest imposante gebouw op het plein is de Sint-Pauluskerk. Deze is jammer genoeg gesloten tot in mei. Wanneer ik een zijstraat van de Veemarkt insla, kan ik een glimp opvangen van de tuin van de kerk.
Enkele jongeren passeren nu het plein, ze komen duidelijk van school. Gebasketbald wordt er niet. Twee politieagenten geven een stationerende wagen een boete.
Op het plein staat een groot, kleurrijk reclamebord van de stad Antwerpen. Men beschrijft een beetje geschiedenis, dit is echter beknopte informatie. Het bord geeft het kille, doodse plein een kleurrijke toets.
Er is een grote diversiteit in de gebouwen rondom het plein: nieuwe sociale woningen aan de ene kant van het basketbalveld, oudere, zelfs middeleeuwse gebouwen aan de andere kant. Eén gebouw blijkt een beschermd monument te zijn, waarin nu een dokterspraktijk is gevestigd.
Na research te hebben gedaan, weten we ook dat er ondergrondse gangen onder de Veemarkt liggen. Deze lopen vanaf de Jezusstraat tot hier. Grote, houten kelderluiken aan het voeteinde van enkele huizen doen mijn fantasie over deze middeleeuwse ondergrondse gangen op hol slaan. Er zou ook iemand zijn vermoord in één van de huizen…
Er zijn twee restaurants gevestigd op de Veemarkt. Tenminste het waren er twee. Vorige maand sloot het sterrenrestaurant “Les Petits Incs” (zie eerder bericht)zijn deuren wegens faillissement. Men zoekt blijkbaar naar nieuwe eigenaars: “Over te nemen”. Ik probeer een glimp op te vangen van het voormalig klasserestaurant en kijk door het venster. In de keuken staan nog potten en pannen in de gootsteen. Het etablissement lijkt verlaten. Het andere restaurant (eerder een café/taverne) is klein, maar oogt gezellig. Blijkbaar kan men in de zomer buiten zitten op het terras. Op de kaart staan weinig gerechten. De blikvanger zijn de gebakken niertjes :)
Het meest imposante gebouw op het plein is de Sint-Pauluskerk. Deze is jammer genoeg gesloten tot in mei. Wanneer ik een zijstraat van de Veemarkt insla, kan ik een glimp opvangen van de tuin van de kerk.
Enkele jongeren passeren nu het plein, ze komen duidelijk van school. Gebasketbald wordt er niet. Twee politieagenten geven een stationerende wagen een boete.
donderdag 28 februari 2008
Blikvanger: Sint Pauluskerk
De Sint Pauluskerk op de Veemarkt is de blikvanger van het plein.
De kerk is afgewerkt met veel marmer en smeedwerk en bezit een grote collectie schilderijen:
zo is er de Kruisdood van Jordaens en de Geseling van Rubens.
Het 17de-eeuwse orgel is een van de belangrijkste in Europa. Vroeger stond hier een groot klooster van de dominicanen. Rond de kerk vind je nog een stukje tuin en een grot, waar in 2005 een monument geplaatst werd om het lot van vluchtelingen te gedenken.
In Antwerpen is ‘Sint-Paulus’ een begrip. Ook worden er vaak orkestmissen gegeven.
Op dinsdag 18 en op woensdag 19 maart wordt de kerkmis Matthäuspassion gespeeld.
maandag 18 februari 2008
Antwerpen is een ster armer
Le petit zinc op de Antwerpse Veemarkt legt de boeken neer. Hiermee wordt het aantal Antwerpse sterrerestaurants terug gebracht tot 4. Voor de liefhebbers die hun favoriete restaurant zien verdwijnen, slaat het nieuws in als een bom. Anderen zagen een faillissement al maanden aankomen. Eén ding is zeker, samen met de ster verdween het plein ook een van zijn vele curiositeiten.
donderdag 14 februari 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)